من تمام هستی ام را در نبرد با سرنوشت،

در تهاجم با زمان آتش زدم،کشتم؛

من بهار عشق را دیدم ولی باور نکردم،

یک کلام در جزوه هایم هیچ ننوشتم،

من ز مقصدها پی مقصودهای پوچ افتادم

تا تمام خوب ها رفتند و خوبی ماند در یادم

من به شوق منتظر بودن همه صبرو قرارم رفت

بهارم رفت، عشقم مرد، یارم رفت.

نویسنده » مهدی اصغری . ساعت 2:32 عصر روز شنبه 87 مهر 20

نظرات شما ()