ای پرنده مهاجر
سفرت سلامت اما
به کجا می ری عزیزم
قفس تموم دنیا
روی شاخه های دوری
چه خوشی داره صبوری
وقتی خورشیدی نباشه
تو همیشه سوت و کوری
میگذره روزای عمرت
روی جاده های خلوت
تا بخوای برگردی خونه
گم میشی تو باغ غربت
واسه ما فرقی نداره
هرجا باشیم شب نشینیم
دلخوشیم به اینکه شاید
سحر و یه روز ببینیم
آخرش یه روزی هجرت
در خونتو می کوبه
تازه اون لحظه می فهمی
همه آسمون غروبه
امروز این آهنگ و خیلی گوش دادم
دلم خیلی برات تنگ شد
تحمل دوریت رو ندارم 
قرار بود 100 بار بنویسی که منو دوست داری که من بیام مشقات رو خط بزنم
اگر ننویسی نمره انضباطت رو -0- میدم
دوستت دارم محبوب دلم (خیلی هم باسوادم) 
تازه دیروز هم که موهات رو کوتاه کردی من ندیدمت 
عاشق موهاتم هستم
خداکنه خیلی کوتاه نکرده باشه
والا مجبورم مغازه اش رو تخته کنم 
نویسنده » مهدی اصغری . ساعت 2:32 عصر روز شنبه 87 مهر 20